Over de foto’s van Ed van der Elsken, Aart Klein, Dolf Kruger, Kees Molkenboer, Cas Oorthuys en Ed van Wijk is niet veel bekend. De fotografen of hun nabestaanden konden de foto’s zelden nog toelichten en documentatie over de reportages is nauwelijks bewaard gebleven.

Ed van der Elsken fotografeerde in deze periode de Parijse jeugd voor het boek Een liefdesgeschiedenis in Saint Germain des Prés (1956). Vergeleken met zijn Parijse werk, lijken de foto’s van de watersnood afkomstig te zijn uit een andere wereld. Zij werden nadien nauwelijks gepubliceerd, met uitzondering van circa negen foto’s van de ramp.

Dolf Kruger was in februari 1953 in Zeeland en keerde in 1954 en 1958 terug om de herstelwerkzaamheden vast te leggen. Hij fotografeerde in februari 1953 in Dreischor,  Kerkwerwe, Renesse en Zierikzee. Ook was hij in St. Annaland, Stavenisse (Tholen), St. Philipsland, Yerseke (Zuid-Beveland), Strijen, Voorne-Putten (Zuid-Holland) en Heiningen (Noord-Brabant).

De strijd tegen het water vormt een rode lijn in het oeuvre van Aart Klein. In 1963 verscheen het boek Delta. Poort van Europa, vier jaar later gevolgd door Delta. Stromenland in beweging, ingeleid met enkele foto’s van de watersnoodramp. Aart Klein was in februari 1953 met zijn collega fotografen van Particam aanwezig. Particam was een na de bevrijding opgericht fotografen collectief van Aart Klein, Maria Austria, Henk Jonker en Wim Zilver Rupe. De negatieven van deze laatste drie fotografen worden nu beheerd door het Maria Austria Instituut in Amsterdam.

Een gedeelte van de opnamen die Kees Molkenboer van de gevolgen van de watersnoodramp maakte, verscheen in de Rotterdamsch Nieuwsblad van 1 en 2 februari 1953. Molkenboer fotografeerde in Rotterdam onder andere de opvang van evacués in de Ahoy hallen. Ook was hij op Voorne en legde de gevolgen van de watersnood vast in Abbenbroek, Rhoon, Ridderkerk, Rozenburg en Zierikzee.

Cas Oorthuys verbleef vóór 20 februari in Zeeland en was onder andere in Hellevoetsluis, waarschijnlijk in gezelschap van functionarissen van Rijkswaterstaat.

Ed van Wijk hoorde op de radio over de watersnoodramp en vertrok vervolgens samen met de fotograaf Han Schimmelpenningh (1895-1972) op een motor naar Zeeland. Volgens mevrouw van Wijk bleef hij er maar één dag, maar dat is onwaarschijnlijk omdat de foto van mevrouw Zoeteman op 4 februari is gemaakt. Ed van Wijk was in Bergen op Zoom, 's-Gravendeel, Middelharnis en Ossendrecht.