Frederik Willem van Eeden werd geboren in 1860 als zoon van een Haarlemse plantkundige. In 1886 huwde hij met Martha van Vloten, met wie hij twee zoons kreeg. Hij werd door dit huwelijk de zwager van de schrijver Albert Verwey en van de kunstenaar Willem Witsen, die met zusjes van Martha trouwden. Na van Martha te zijn gescheiden hertrouwde Van Eeden in 1907 met Geertruida Everts; ook zij kregen twee zoons. Van Eeden overleed in 1932 te Bussum.

Achter deze gegevens uit het bevolkingsregister voltrok zich het bewogen leven van ‘een wonderlijke kerel', zoals Van Eeden in de beginregel van Nescio's De Uitvreter wordt genoemd. ‘En dat is nog zacht uitgedrukt', voegt Jan Fontijn daar in zijn Van Eeden-biografie aan toe. Van Eedens charismatische maar ook complexe persoonlijkheid vertoonde messiaanse trekken. Achter zijn hooggestemde idealen school een groot ego en zijn kritische geest werd soms overschaduwd door verwarde denkbeelden.

- Lees meer over Frederik van Eeden: de schrijver >>
- Lees meer over Frederik van Eeden: de wereldverbeteraar >>
- Lees meer over Frederik van Eeden: de filosoof en spiritist >>