Van der Randen behoorde tot de staffotografen bij De Spaarnestad. Hij zorgde voor een belangrijk aandeel in reportages voor bladen als de Panorama, Katholieke Illustratie en Limburg in Beeld.

Door zijn gedreven werkwijze, zijn vlotte journalistieke pen en vooral zijn fotografisch talent werd hij het boegbeeld van het bedrijf. Hij werd dé kroniekschrijver van het zogenaamde Rijke Roomse Leven genoemd. Wekelijks bediende hij via de publicaties van Uitgeverij Spaarnestad een uitgebreid lezersbestand met reportages en artikelen.

Hij was een opvallende verschijning. Steevast ging hij in pak en met strik naar het werk. Samen met zijn Bourgondische instelling en joviale voorkomen zorgde dat ervoor dat hij een geliefde verschijning was onder collega fotografen, ook van andere gezindten.

Zijn foto’s laten de gemeenschapszin en onderlinge sociale verbanden zien. Ook wist hij een blik op het juiste moment te vangen. Hieruit blijkt dat Van der Randen zeer betrokken was bij zijn onderwerp. Hij wist door middel van het beeld een verhaal te vertellen, al lijkt hij een buitenstaander.

Hij richtte zijn lens vooral op onderwerpen in het katholieke zuiden waar zijn wortels lagen. Hij zorgde er met zijn werk voor dat het sociaal-charitatieve en religieuze gezicht in de Katholieke Illustratie op gevoelige wijze in beeld werd gebracht.

 Als ‘gentleman-fotograaf’ voelde hij zich ook thuis in de wereld van de Haagse politiek van die jaren. Voor algemene reportages draaide hij zijn hand niet om. Actueel nieuws, de mens en zijn dagelijks werk, kunstenaars, theater, ontwikkelingen in de industrie, het Nederlandse leger en het Koninklijk Huis werden door Van der Randen treffend in beeld gebracht.

<< Terug