Van zijn 23e tot zijn 27e had Van Gogh een bovenmatige belangstelling voor de Bijbel, en hij leek nog louter in bijbelteksten te denken. Later omschreef hij die tijd als “een paar jaar die ik me van mezelf moeielijk kan begrijpen, toen ik door godsdienstige idees - een soort mysticisme in de war ben gebragt.” [brief 432]

Religie
Het geloof speelde een belangrijke rol in Van Goghs leven. Dat bleef zo, ook nadat hij, na een periode van  godsdienstfanatisme in zijn jonge jaren, de kerk had afgezworen. Hij citeerde de Franse schrijver Michelet (hoewel hij de uitspraak toeschreef aan Victor Hugo): “de godsdiensten gaan voorbij, maar God blijft”. [brief 294]
Bekijk brieven over religie >> 

Natuur
Van Gogh voelde een grote verbondenheid met de natuur, die hem rust en kracht gaf. Zo schreef hij in 1888 aan Theo, die binnenkort vader zou worden:  “Welnu, weet je wat ik hoop als ik eenmaal weer hoop ga krijgen: dat het gezin voor jou zal zijn wat de natuur voor mij is, de aardkluiten, het gras, het gele koren, de boer.” [brief 800]
Bekijk brieven over de natuur >> 

<< Terug naar het overzicht | Bekijk het volgende thema >>