Julius Moormann (1889-1974) werd geboren te Goor en werkte als leraar Nederlands en directeur in het middelbaar onderwijs in Maastricht en Nijmegen. Van jongs af aan had hij een grote belangstelling voor taal, in het bijzonder voor het Bargoens en andere 'geheimtalen', zoals hij zelf de talen van dieven, veehandelaren en kramers noemde.

Hij publiceerde veel over het veldwerk dat hij in de schoolvakanties per fiets verrichtte. Zijn dissertatie over de geheimtalen verscheen als handelseditie in 1932 en een tweede deel kwam uit in 1934. Met een nagelaten derde deel verscheen nog in 2002 een herdruk onder de titel: De geheimtalen. Het Bargoense standaardwerk, met een nieuw, nagelaten deel. Naast de door hem en Wouters uitgegeven bundels Straatliederen publiceerde hij diverse artikelen over het lied.

Net als Wouters verzamelde Moormann zeer veel bronnenmateriaal voor het straatlied. Na zijn dood belandde dit uiteindelijk in het Meertens Instituut te Amsterdam.

In de Tweede Wereldoorlog heeft Moormann zich zeer verdienstelijk gemaakt in het verzet, waarvoor hij verschillende onderscheidingen ontving. In 1954 ging hij met pensioen. Hij stierf in 1974.