Affiches behoorden in Hitler-Duitsland tot de belangrijkste propagandavormen van het nationaal-socialisme. Het affiche bood voordelen boven andere vormen van propaganda. Een pamflet of brochure kon ongelezen worden weggegooid, de radio kon worden uitgezet en politieke bijeenkomsten simpelweg worden genegeerd. Aan een kleurrijk affiche op een groot formaat viel niet te ontkomen.

Propagandaminister Goebbels stelde nauwkeurige richtlijnen op voor het vervaardigen en verspreiden van de propaganda-affiches. Tekstaffiches moesten kort en treffend zijn; de inhoud moest binnen één minuut gelezen zijn en rood - 'de kleur van de revolutie' - moest overheersen.

Belangrijk waren de zogenaamde beeldaffiches. Deze moesten zo weinig mogelijk tekst bevatten en de boodschap zonder veel omhaal direct en duidelijk overbrengen.