Gerd Arntz (1900-1988) was al op jonge leeftijd een politiek actieve kunstenaar met sociaalrevolutionaire ideeën. Hij maakte politieke prenten waarin hij het leven van de arbeider en de klassenstrijd verbeeldde in een sterk-geabstraheerde stijl in zwart-wit. Arntz kon zich dan ook goed vinden in de ideeën van de Oostenrijkse socioloog-econoom Otto Neurath (1882-1945). Neurath vond dat iedereen – en vooral het ‘gewone’ volk – moest kunnen begrijpen hoe de maatschappij in elkaar zit maar besefte dat informatie over bijvoorbeeld politiek en economie, demografie en industrie juist vaak lastig te begrijpen is.

Arntz en Neurath gingen een vruchtbare samenwerking aan en ontwikkelden in de jaren ’20 en ’30 van de vorige eeuw samen een systeem: ISOTYPE (International System Of Typographic Picture Education). Simpel gezegd worden hiermee getallen en woorden verduidelijkt met een afbeelding. Tienduizend mensen kunnen verbeeld worden door één mens-symbool; vijftigduizend mensen door vijf keer hetzelfde mens-symbool. Zo ontstond de moderne beeldstatistiek, een manier om ingewikkelde sociale, economische en politieke feiten op een uniforme wijze te verbeelden.

Neurath maakte de statistieken en Arntz illustreerde deze. Zij deden dit eerst in Wenen, maar wanneer zij hun werk vanwege het opkomende fascisme niet meer kunnen uitvoeren, vluchtten zij in 1934 naar Den Haag en zetten daar hun werk voort.