De Duitse bezetting van Nederland bracht grote onzekerheid onder de Nederlanders in Nederlands-Indië. De immense Indische archipel was nu afgesneden van het moederland. De dreiging van het keizerlijke Japan, bondgenoot van Hitler-Duitsland, nam zienderogen toe. Het Nederlandse bestuur in Indië mobiliseerde de strijdkrachten en deed er alles aan om het moreel van de - Nederlandse - bevolking te verhogen. Na de Japanse bezetting in maart 1942 was de rol van de Nederlanders in Indië totaal uitgespeeld.

De Japanse propaganda richtte zich tussen 1942 en 1945 op de verwezenlijking van het grote ideaal: de vestiging van de 'Groot-Aziatische welvaartssfeer'. Het vertrouwen in de 'onoverwinnelijke' Japanse strijdmacht en de leidende rol van Japan in Azië werden in Japanse propaganda-affiches beeldend uitgedragen. Ten aanzien van de Indonesische bevolking was de Japanse politiek gericht op het uitbannen van westerse invloeden en het mobiliseren van de bevolking in het belang van de Japanse oorlogsinspanningen.

Na de beëindiging van de Duitse bezetting in mei 1945 richtte Nederland zich eensgezind op de bevrijding van Indië. Met behulp van affiches met teksten als "En nu Indië, meldt U als Vrijwilliger" werd een bevrijdingsleger op de been gebracht.