Het modetijdschrift De Gracieuse profiteerde van de opkomst van de fotografie en de nieuwe productiemethoden. Deze technische vernieuwingen maakten het mogelijk dat het blad steeds (kleur)rijker werd geïllustreerd.

De eerste modeprenten die los werden bijgevoegd aan het blad waren kopergravures. Bij het sterk oplopen van de vraag voldeden de oude productiemethoden niet meer. Door slijtage bij het afdrukken van de koperen platen, die geëtst, gegraveerd of in de gemengde techniek van ets en gravure bewerkt werden, kon men niet meer de gevraagde oplage halen. Iedere plaat leverde maar 300 tot 800 afdrukken op. Bovendien moesten de prentjes achteraf met de hand ingekleurd worden. Hoge oplages waren niet mogelijk.

Lithografie (steendruk) en staalgravures leverden een groter aantal afdrukken op, maar nog wel in zwart-wit. Voor weergave in kleur bracht de chromolithografie – de kleurensteendruk – de oplossing. In 1907 kreeg De Gracieuse voor het eerst een omslag in kleurendruk.

Voor de afbeeldingen bij de tekst werden houtgravures gebruikt. De houtgravure, waarbij de tekening met een burijn in hout werd uitgespaard, stond een hoge oplage toe en de afbeeldingen konden met de tekst worden meegedrukt. Bij de opkomst van autotypie werden de houtgravures vervangen door foto’s.

Binnen de technische mogelijkheden van haar tijd was De Gracieuse steeds een zeer rijk geïllustreerd tijdschrift.