Op 27 juni 1598 vertrekken uit Nederland vijf schepen naar Azië om daar de handels- mogelijkheden in kaart te brengen. Slechts één van de schepen, De Liefde, bereikt Azië: op 19 april 1600 arriveert het in Japan. Twee bemanningsleden winnen het vertrouwen van de shogun.

In 1609 krijgt de VOC een handelspas van Japan: toestemming om handel te drijven in alle Japanse havens. Deze pas markeert het begin van de officiële handelsbetrekkingen tussen Nederland en Japan en maakt de vestiging mogelijk van een handelspost in Hirado.

De Nederlanders worden in 1641 weggestuurd van Hirado. Anders dan bijvoorbeeld Spanje en Portugal worden ze echter niet weggestuurd uit Japan, maar krijgen ze het eiland Deshima te Nagasaki aangewezen als locatie voor een handelsnederzetting. Deshima is 214 meter lang en 64 meter breed, en met het vasteland verbonden door een brug. Nederland is nu de enige westerse mogendheid waarmee Japan handelt.

Het verblijf van de Nederlanders is aan strenge regels gebonden. Zo mogen ze het eiland niet zonder Japanse begeleiding verlaten. De enige afwisseling op het eentonige leven op het eiland wordt gevormd door de jaarlijkse komst van schepen uit Batavia en hofreis naar de shogun.

Na het faillissement van de VOC in 1795 neemt de Nederlandse staat de handel met Japan over. Door de oorlogssituatie in Europa is Oost-Azië voor Nederland echter onbereikbaar geworden. Met moeite houdt het gouvernement in Batavia de handel op Nagasaki gaande. Toch wordt deze handelspost aangehouden om het handelsmonopolie in Japan niet verloren te laten gaan.

In de loop van de 19de eeuw willen een aantal landen dat Japan zich open stelt voor westerse handel. Ze oefenen druk uit op Nederland om dit te bewerkstelligen. De Nederlandse handel in Japan zou er wel bij varen en in 1844 zendt koning Willem II daarom een dergelijk verzoek aan de shogun. Deze antwoordt ontkennend. In 1853 sturen de Verenigde Staten een oorlogsvloot naar Japan en forceren de openstelling van de Japanse grenzen.

Lees meer over:
de Verenigde Oostindische Compagnie
de hofreis
de eisen