De kern van de collectie wordt gevormd door een aantal sublieme landschappen.
‘Subliem’ wordt hier gebruikt in de kunsthistorische betekenis die aangeeft dat de landschappen tegelijk oogstrelend en huiveringwekkend zijn. De schitterende, met zoveel vakmanschap geschilderde, natuur krijgt in deze werken door zijn grootsheid en weidsheid vanzelf iets dreigends. Esthetische verrukking, weemoed, mysterie en semi-religieuze ervaring zijn de voor de Romantiek zo kenmerkende gevoelens die deze werken oproepen.

Tot deze groep ‘sublieme’ landschappen behoren ook de nocturnes die in de collectie sterk vertegenwoordigd zijn. Deze zonder uitzondering poëtische werken, waarbij het delicate maanlicht reflecteert in het water, noden tot mijmering over de zin van het leven en relativering van het hectische leven overdag. In meer dan twintig schilderijen uit de Rademakers Collectie regeert de nacht en dat is geen toeval. Over Jacob Abels, de specialist in dit genre, die zijn zeventiende-eeuwse voorbeeld Aert van der Neer naar de kroon stak, schreef Jef Rademakers een kleine monografie.