Panorama's waren aan het einde van de negentiende eeuw een rage. Van enkele Brusselse ondernemers die een graantje wilden meepikken kreeg Mesdag in 1880 de opdracht een 'Haags maritiem panorama' te vervaardigen. Mesdag nam de opdracht aan en koos het uitzicht vanaf het Seinpostduin in Scheveningen als onderwerp.

Het doek is met een oppervlakte van 1680 vierkante meter, een hoogte van ruim 14 meter en een omtrek van 120 meter het grootste schilderij in Nederland. Mesdag schilderde het in de speciaal daarvoor gebouwde rotonde met hulp van zijn vrouw en zijn vrienden Théophile de Bock (1851-1904), Bernard Blommers (1845-1914) en George Hendrik Breitner (1857-1923), allen schilders van de Haagse School.

Toen de Belgische exploitant na vijf jaar failliet ging kocht Mesdag, die zijn panorama als een van zijn belangrijkste werken beschouwde het aan. Hij nam de financieel onaantrekkelijke exploitatie zelf ter hand en droeg uit eigen zak bij om de verliezen te dekken. Hij ondernam ingrijpende verbouwingen, waarbij zalen werden aangebouwd voor het tentoonstellen van werken die zijn faam als zeeschilder recht deden - en die het publiek méér boden dan uitsluitend het panorama.

Na de dood van zijn vrouw in 1909 richtte Mesdag een familievennootschap op. Alle 33 neven en nichten van het echtpaar ontvingen één aandeel, dat niet mag worden gesplitst en alleen in de familielijn mag worden overgedragen. Zij aanvaardden met het aandeel de taak zorg te dragen voor de instandhouding van Panorama Mesdag en hun nazaten zetten die traditie tot op de dag van vandaag voort.