Na zijn arrestatie door de Duitsers op 1 juli 1944 wordt de auteur via het hoofdbureau van politie te Utrecht naar Amsterdam naar de gevangenis in de Euterpestraat gebracht. Hij krijgt weinig, maar voldoende te eten. Eén maal per dag worden ze gelucht. Hij praat met de medegevangenen over dagelijkse onderwerpen. 11 Augustus gaat hij per trein naar Vught. Hij komt te werken bij de Philips fabriek, waar hij slechts 8 uur per dag hoeft te werken en genoeg te eten is. Hij ontduikt de tucht en saboteert het lampen maken. Langs een omweg blijft hij op de hoogte van het nieuws. Als hij in september hoort dat de bevrijders naderen, wordt hij in een grote groep per veewagon in 4 dagen naar Oranienburg gebracht. Er is weinig ruimte en ze hebben nauwelijks te eten en drinken. Na een dag quarantaine gaat hij naar het kamp van Heinkel, waar hij niet hoeft te werken. Het ontbreekt aan alles en na enkele dagen gaat hij naar een bijkamp Siemens-Haselhorst. In Berlijn moet hij in de open lucht schuilplaatsen voor vliegtuigen maken, stenen sjouwen in de kou en nattigheid. Hij saboteert zoveel mogelijk. Soms lukt het hem opgenomen te worden in het Krankenrevier. Van Denen en Noren, die Rode Kruispaketten krijgen, krijgt hij voedsel, waardoor hij volgens hem de bevrijding heeft gehaald. Hij leert veel mensen kennen. 4 Februari 1945 volgt transport naar Buchenwald. Hier is vrijwel geen eten, zijn langdurige appèls in de kou in dunne kleding. Hij slaapt op planken. Overplaatsing volgt naar het bijkamp Langenstein, met nog slechtere leefomstandigheden en zwaarder werk. Veel mensen sterven. Hij zegt dat hij zich in leven heeft weten te houden door werkontduiking en geloof.Eind mei 1945 krijgt hij antwoord op zijn brief aan zijn ouders waarin hij dit alles vertelt. Hij is blij dat ze nog in leven zijn. Daarna volgen brieven en kaarten van familie en vrienden, waarop hij reageert. Hij wordt nog naar een Frans ziekenhuis overgeplaatst en is dankbaar voor de behandeling. Hierna volgen zijn pogingen om naar Nederland terug te keren, wat tenslotte lukt. Zijn memoires staan oktober 1945 uitgetypt op papier.
De permanente URL zorgt ervoor dat ieder digitaal object vindbaar blijft op internet, ook al verandert de naam van de website of het object. Wanneer u wilt verwijzen naar objecten in het Geheugen kunt u het beste deze permanente link gebruiken in plaats van de link in de adresbalk van de browser.