In de ogen van de Nederlandse regering zijn de gewelddadige acties van de jaren '70 vooral een uiting van onvrede over de slechte positie van Molukkers in de Nederlandse samenleving. Daarom neemt men in de jaren daarna maatregelen om problemen op maatschappelijk gebied aan te pakken. Ook komen er landelijke Molukse instellingen.

Begin jaren '80 starten onderhandelingen tussen de regering en de Badan Persatuan (BP), de grootste Molukse belangenorganisatie. Deze onderhandelingen monden in 1986 uit in een 'Gezamenlijke verklaring' die wordt ondertekend door premier Lubbers en de voorzitter van de BP, dominee Metiarij. De eerste generatie krijgt een herdenkingspenning en een jaarlijkse uitkering. Werkloosheid, drugsgebruik en huisvestingsproblematiek worden aangepakt. Ook wordt de mogelijkheid geschapen voor de oprichting van een Moluks Historisch Museum.