Na het terugvallen van de specerijenprijzen (eind 19e eeuw) wordt menskracht het belangrijkste exportproduct. Het gaat hoofdzakelijk om het christelijke deel van de bevolking. Ambonezen zoals Molukkers toen genoemd werden, komen overal in Nederlands-Indië te werken als ambtenaar, onderwijzer, hulppredikant of als militair van het Koninklijk Nederlands Indisch Leger (KNIL). Binnen het KNIL hebben Molukkers lange tijd een bevoorrechte positie. In de Tweede Wereldoorlog vechten Molukkers mee tegen de Japanners. Ook tijdens de dekolonisatiestrijd daarna melden veel jonge Molukkers zich aan bij het KNIL.

Na de souvereiniteitsoverdracht wordt het KNIL opgeheven. De Molukse militairen krijgen de keus tussen demobilisatie of overgaan naar het nieuwe Indonesische leger. Sommigen kiezen voor het laatste, anderen willen geen keuze maken.