Herman Gorter was de belangrijkste dichter van zijn generatie, de zgn. ‘Beweging van Tachtig’. Zijn in 1889 verschenen epische gedicht Mei wordt algemeen beschouwd als een van de mooiste scheppingen van deze beweging. Het gedicht heeft een vernieuwende werking gehad op de Nederlandse poëzie. Later zou Gorter zich van de individualistische ‘Beweging van Tachtig’ afkeren en het socialisme en vervolgens het communisme omarmen. Ook toen bleef Gorter een dichter van betekenis door zijn streven lyriek te combineren met sociale bewogenheid.

In het socialistische maandblad De Nieuwe Tijd, waarvan hij sedert 1898 samen met onder meer Henriette Roland Holst redacteur was, schreef hij politieke beschouwingen. Terwijl Gorter in Nederland vooral bekendheid geniet als dichter, is hij in het buitenland voornamelijk bekend als revolutionair en propagandist van het marxisme.

De collectie-Gorter van het Letterkundig Museum beslaat de periode 1827 tot aan Gorters dood in 1927. De basis van de collectie wordt gevormd door de schriftelijke nalatenschap van Herman Gorter zoals deze onmiddellijk na zijn dood bijeengebracht werd door zijn vriendin Jenne Clinge Doorenbos.

De collectie is in de loop der jaren uitgebreid met documenten uit andere nalatenschappen en archieven. De collectie omvat brieven van en aan Gorter, autografen, typoscripten, drukproeven, officiële documenten, persoonlijke documenten (waaronder financiële bescheiden en contracten), een twaalftal privé-drukken van Gorters werk met afwijkingen ten opzichte van de reguliere drukken, en een door Gorter geannoteerd exemplaar van Albert Verweys programmatische brochure Toen de Gids werd opgericht... (1897).

Voor deze site is de in 1889 verschenen dichtbundel Mei uitgekozen (klik op 'inhoudsopgave' om door het document te bladeren).

<< terug naar het overzicht   |   volgende schrijver >>