In 1944 deed de Nederlandse regering in ballingschap in Londen via Radio Oranje een oproep aan de bevolking in bezet gebied om materiaal uit de oorlogsjaren voor het nageslacht te verzamelen. Na de bevrijding in mei 1945 werd opgeroepen het bewaarde materiaal te sturen naar het zojuist opgerichte Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie, tegenwoordig Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD). Gedurende de eerste jaren besteedde het NIOD vrijwel al haar energie aan het verzamelen en ordenen van materiaal. In de loop der jaren werd een bestand van 5000 oorlogsaffiches opgebouwd.

De affiches zijn voor een belangrijk deel afkomstig uit de archieven van de Duitse bezetter en Musserts NSB. Daarnaast stuurden veel Nederlandse gemeenten exemplaren op van aanplakbiljetten die in opdracht van de Duitse bezetter waren opgehangen. Werknemers van reclamebureaus die in de jaren 1940-1945 hun brood hadden verdiend met het opplakken van propaganda-affiches ("plakkers") bleken exemplaren te hebben achtergehouden en stonden die graag af.

Begin jaren tachtig onderkende het NIOD dat het grachtenpand aan de Amsterdamse Herengracht te weinig mogelijkheden bood om affiches naar hedendaagse maatstaven te conserveren. De Koninklijke Bibliotheek werd bereid gevonden het beheer van de affiches over te nemen en de collectie grondig te restaureren.

In 2002 werd de collectie Oorlogsaffiches in het kader van Het Geheugen integraal gedigitaliseerd.