Vanaf 1846 werden de eerste contacten van Van Vlissingen met Nederlands-Indië gelegd. Het begin van de fabriek ligt bij drukkerij en ververij Sutorius in Helmond, opgericht in 1802. Dit bedrijf kwam in 1840 in de problemen omdat de Nederlandse Handelsmaatschappij niet langer meer kon optreden als de grote afnemer. Sutorius zocht daarom in 1843 versterking van zijn financiële positie.

Een rijke koopman uit Amsterdam, Pieter Fentener van Vlissingen - Pieter I - kwam hem te hulp. Er werd een overeenkomst gesloten om het bedrijf op termijn over te doen aan zijn zoon - Pieter II - , die op dat moment 17 jaar was. De overeenkomst was om compagnons te worden. Pieter I overleed echter na korte tijd, waarop Pieter II in 1846 de zaak van Sutorius voortzette. Hij bouwde er het een en ander bij en de fabriek kreeg de naam Pieter Fentener van Vlissingen & Co.

Batik Associatie

In de beginperiode van het bedrijf speelden twee ooms van Pieter - Frits en Paul - een belangrijke rol.

Frits Fentener was bankier en eigenaar van een handelshuis in Batavia (het huidige Jakarta). Handvervaardigde batik was voor de meeste mensen erg duur. Vanuit Nederlands-Indië stuurde hij zijn neef kleine batikstaaltjes, om ze in Helmond na te laten maken. Na langdurige proefnemingen slaagde men erin om in Helmond op industriële wijze batiks te maken. Deze batiks waren voor de Indische gebruikers een goede vervanging voor de lokaal vervaardigde kostbare handgemaakte batiks.

Paul Fentener was mede oprichter van Stork-Werkspoor. Hij zorgde voor het transport van en naar Nederlands-Indië. Deze familiesamenwerking stond bekend als de Batik Associatie.

Nieuwe markt

Pieter Fentener van Vlissingen III nam het bedrijf over in 1873. Tot zijn dood in 1927 vervulde hij een heel belangrijke rol. Door moeilijke marktomstandigheden werd hij gedwongen om het accent op de markt te verleggen van Nederlands Indië en Europese landen naar allerlei andere gebieden op de wereld, waaronder Afrika.

Twee zoons van Pieter III namen in de jaren 20 zijn werk over. Pieter IV richtte zich op de Europese markt. Jan richtte zich steeds meer op de Afrikaanse markt.