> Maastricht keramiekstad opkomst en bloei van een groot-industrie

Het uitgaan van de fabrieken van Regout, Boschstraat Maastricht, 1887

De keramische industrie heeft lange tijd een prominente rol gespeeld in de economische ontwikkeling van Maastricht. De pionier was Petrus Regout, die in 1836 een moderne, gemechaniseerde aardewerkfabriek oprichtte die - na 1899 onder de naam Sphinx - uitgroeide tot de belangrijkste van Maastricht. Al dan niet terecht is Petrus Regout nog steeds een beladen naam die de associatie oproept van kapitalistische uitbuiting van arbeiders.

In het kielzog van Regout probeerden andere ondernemers een graantje van de groeiende belangstelling voor de aardewerkproducten mee te pikken. De eerste navolgers waren Winand Clermont en Charles Chainaye, die in 1851 een aardewerkfabriek begonnen, later bekend als Société Céramique.  

De kleinere aardewerkfabrieken van Nicolaas Bosch en van Frederik Regout waren slechts een kort leven beschoren. De porselein- en tegelfabriek die Louis Regout in 1883 stichtte ontwikkelde zich tot het latere Mosa.

Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog was Maastricht een echte  keramiekstad. De producten van de bedrijven vonden hun weg naar alle delen van de wereld. In 1913, het topjaar van de Maastrichtse keramiekfabrieken, werkten er ongeveer 7000 mensen. Dit aantal was goed voor bijna 70% van de totale industriële werkgelegenheid in de stad. In de periode daarna kwamen de bedrijven in moeilijkheden. Uiteindelijk leidde dat na de Tweede Wereldoorlog tot een aantal fusies. De belangrijkste was die van Sphinx en Société Céramique in 1958.

In 1969 besloten de Maastrichtse bedrijven de productie van huishoudelijk aardewerk te beëindigen.

Lees meer over:
- Petrus Regout, een beladen naam
- Regout / Sphinx
- Société Céramique

Voorbeelden uit deze collectie

Geen resultaten

Uw zoekactie levert geen resultaten op. Verander uw zoekterm of pas de filters aan.

Bekijk alle afbeeldingen uit deze collectie