De geselecteerde negatieven en afdrukken werden zonodig van een nieuwe verpakking voorzien en genummerd. De inventarisnummers bleven gehandhaafd, negatiefnummers werden per vel geteld van links naar rechts, van boven naar onder. Ieder negatief kreeg een nummer bestaande uit een inventarisnummer en meestal meerdere volgnummers. De beschrijvingen werden ingevoerd in de online database Memorix en vervolgens geëxporteerd naar de site van Het Geheugen.

Voor- en nadelen
Een groot voordeel van digitalisering is reductie van de gebruiksfrequentie van het originele object en de kans op beschadiging van het materiaal. Een scan (of een afdruk) van een negatief levert echter niet zonder meer het beeld op dat de fotograaf zelf voor ogen had. Fotografen kunnen in de traditionele donkere kamer namelijk veel invloed uitoefenen op de uiteindelijke afdruk. De scans die voor deze subsite werden gemaakt zijn wel bewerkt, maar niet volledig geretoucheerd.

De negatieven zijn gescand met een Imacon Flextight 848/X1 en een Hasselblad X1 negatiefscanner met Flexcolor. De afdrukken werden gescand op een Epson Perfection V750 pro met Silverfast Ai. De negatieven die voor Het Geheugen werden geselecteerd, zijn alle bewerkt in Adobe Photoshop (versie CS 3) en zijn op deze site te zien als JPEG met een maat van maximaal 1200 pixels breed (resolutie 72 DPI). De ‘master'-bestanden zijn 16 bits TIFF's van maximaal 45 centimeter (resolutie 300 DPI). De bestanden werden beperkt bewerkt (kadrering hele negatief, histogram en curve), maar niet geretoucheerd.

Alle foto's zijn tevens te raadplegen via de website van het Nederlands Fotomuseum en kunnen voor professioneel gebruik worden besteld.