De negentiende eeuw kende diverse verzamelaars van het omvangrijke werk van Jan en Casper Luyken. Christiaan Pieter van Eeghen was een van hen. Van het begin af aan lag bij hem het zwaartepunt op het verzamelen van de tekeningen. Maar, net als alle anderen, streefde ook hij naar volledigheid op het gebied van de prenten. In 1884 wist Van Eeghen zijn verzameling aanzienlijk uit te breiden door op een veiling de gehele collectie van Geisweit van der Netten te kopen. De verzameling van deze voormalig provinciaal commandant van Overijssel kenmerkte zich vooral door de vele, verschillende drukken van de boeken met Luyken-prenten.

De verzamelingen van andere belangrijke Luyken-verzamelaars uit die tijd, zoals J. Ph. van der Kellen, E.W.J. Bagelaar en J. van der Vlugt, heeft Van Eeghen niet in hun geheel kunnen bemachtigen. Toch zijn uiteindelijk wel enkele prenten, boeken of tekeningen hieruit in zijn verzameling terecht gekomen. Al deze verzamelaars hadden onderling contact met elkaar, maar vooral de grote liefhebber Van der Kellen, eerste directeur van het Rijksprentenkabinet, heeft Van Eeghen geregeld geadviseerd.

Na het overlijden van Christiaan van Eeghen in 1889, schonken zijn kinderen, volgens de wens van hun vader, de collectie Luyken aan de stad Amsterdam. Maar voordat de collectie in 1907 definitief werd overgedragen, werkte zoon Pieter, samen met Van der Kellen, eerst nog aan een moderne oeuvrecatalogus van Jan en Casper Luyken. In die periode breidde Pieter van Eeghen de verzameling nog verder uit. De tweedelige catalogus Het werk van Jan en Casper Luyken verscheen in 1905 en geldt nog steeds als standaardwerk.

Terug naar Over de collectie